en alweer een....

In deze dagen heb ik vakantie. Super! Eindelijk kom ik weer eens toe aan wat knutselen.  En bloggen (!!)
Als eerste vingeroefening maakte ik een bankje met een kwiltje. Ja, dat laatste op de naaimachine want snel af natuurlijk.
Het kostte mij toch meer tijd dan ik gedacht had maar... heerlijk, radio 4 aan en lekker schuren, verven en draperen.
Tsja, en daarna..... iets wat ik al een hele tijd wilde doen en steeds geen tijd voor had: op de site van Loes Snoodijk staat een schattig stoeltje dat ik graag wilde namaken.
Ik had al zo'n donkerbruin vermoeden dat dit meer tijd ging kosten dan een middagje en.....

INDERDAAD!!!!     

 Het heeft mij twee dagen gekost en heb diep ontzag voor Loes Snoodijk! 

Oke, het is af maar wat een gedoe! Stof te dik, lijm die niet bleef zitten en achteraf bezien, een verkeerde volgorde van in elkaar zetten. Nou ja, weet ik voortaan!

En dit is het:     

 Uiteindelijk is het niet onaardig geworden; ik ben er redelijk tevreden mee maar het kan beter (zoals ik altijd tegen mijn leerlingen zeg: "muziek is nooit fout maar het kan altijd beter"...geldt voor knutsels ook, heb ik besloten) 

Nou, en dan verder: mijn bankje voor bij het kuntriehuis. Lekker op een hoekje in de zon...ha ha ha

   

 Fijn, ik heb nog tot en met zaterdag om lekker wat te doen. Ik weet nog niet wat maar ik vind wel wat!

Later!

Woedie

Aangenaam, ik ben Woedie!!

Ik ben gescoord in Ulft voor maar een euro! Geen geld voor zoiets leuks als ik ben, ha ha.

Ik kan in allerlei standen en het leuke is dat ik alle poppenhuiskleding pas.

Hieronder de hoed van een zomercompletje (rest volgt nog.....ooit)

en deze winteroutfit staat mij ook prima

Ik kom jullie zeker nog wel eens tegen!

Latej!!

Open monumentendag

Afgelopen zaterdag was het weer tijd voor de jaarlijkse Open Monumentendag; een dag waarop veel monumenten hun deuren openstellen voor het publiek. Dit jaar was er aan dit evenement een sub-thema gekoppeld: 'Kunst en Ambacht' en in dat kader werd ik gevraagd om een poppenhuis tentoon te stellen.

Natuurlijk zei ik ja want ik vind het erg leuk om te laten zien wat ik gemaakt heb.

(toch ga ik die cursus "nee, zeggen" nog eens overdoen.......... want.........)

  

  Kijk, daar staat-ie, mijn poppenhuis uit 2006, in de Doopsgezinde kerk uit 1690

Een week lang werkte ik hard  om de ontbrekende latjes, deurkrukken en verf aan te brengen ( ja, dat zijn toch de minder populaire dingen bij het maken van een pph) en daarna had ik nog een hele dag nodig om alles in te pakken.

Ik had evenwel A) een goed systeem: foto's van elke kamer en een sigarendoosje per ruimte,  B) een geweldige 'inrichthulp' die zich nauwgezet van haar taak heeft gekweten; wat een inzet!!
En verder: C) de grotere meubels zaten in de dozen links op de foto en een aantal kasten, waaronder de boekenkast in de woonkamer, plakte ik gewoon af zodat die niet steeds ingericht hoefden te worden.

Tsja, en toen dit gevaarte eerst naar beneden, en daarna in de auto...........

 Gelukkig dat mijn P. en ik zo op elkaar ingespeeld zijn, ha ha ha! Dit verliep allemaal in goed harmonie uiteindelijk, en de terugreis ging tien keer gemakkelijker dan de heenreis.

Twee lampjes, twee vloertegeltjes en een aantal dakpannen overleefden de reis niet, de reden waarom pph nu op mijn werktafel staat voor een servicebeurt. Nou ja, dan is dat ook maar weer eens gebeurd, evenals het goed uitstoffen van het geheel.

En verder: ik  geef hier een aantal opmerkingen weer, gemaakt tijdens de tentoonstellingsdag, die heel gemakkelijk in de top 10 van poppenhuiscliche's kunnen worden opgenomen:

       1* Wat klein allemaal!

       2 Hier zou ik geen geduld voor hebben

       3 Dit is voor grote mensen die vroeger niet genoeg gespeeld hebben

       4 "Hoe lang heeft u hier nu over gedaan?"

       5 "Heeft uw man u ECHT niet geholpen?ook niet bij het electra?"

             (deze opmerking deed mijn feministische hart geen goed grrrrr)

Maar de meeste mensen waren oprecht enthousiast en kwamen niet uitgekeken op de details, heel erg leuk en vleiend voor mij!

 Gelukkig heeft mijn man mij geholpen ja, en wel bij deze giga-verhuizing. Dank je wel!!

 HET WAS ERG LEUK!!!!

Stoelenproject deel 2

Er waren vragen over het uitblijven van het stoelenprojectvervolg (dat is scoren bij 3 x woordwaarde!) 

Bij deze dus een vervolglogje.

Afgelopen weekend kreeg ik de huiskamer-P&M toegestuurd met daarin de werkbeschrijving van het Hollandse rooksetje uit de 40-er jaren.
Toen ik het plaatje daarvan zag moest ik direct aan mijn tante Marie denken. Ik weet niet goed of zij dergelijke meubels had, (ik kwam er bijna nooit, zus van mijn opa) maar dat zal dan wel....anders denk je daar niet aan, toch?
Direct begonnen er al weer bouwplannen te borrelen en vanmorgen heb ik het eerste rookstoeltje afgemaakt. Het setje bestaat uit twee stoeltjes en een tafeltje; de rest volgt dus nog.

Verder maakte ik vorige week een stoeltje af waar ik in 2009 mee begonnen was.......daar is lang over nagedacht, ha ha ha. Jarenlang heeft het gestaan met slechts 'n beklede buitenzijde en vorige week pas plakte ik daar dus eindelijk een (hartjes)stofje in. Een heel andere stijl; tegenwoordig maak ik dit soort stoelen heel anders maar deze is toch wel aardig geworden.

Tot zover. Nog drie frames te gaan!!   

(het werk roept alweer maar ik ga gestaag door !!!)

Stoelenproject

De titel is veelbelovend..... de uitwerking (nog) niet af....
Toen ik weer thuis was van vakantie dacht ik een flink project op touw te zetten; ik had immers vakantie! De spullen had ik al gepakt om nu eindelijk eens electrische bedrading in het grote huis te gaan maken toen ik iets anders bedacht. Ik ging stoelen maken die ik allemaal anders zou bekleden!

Zo gezegd, zo gedaan. Indertijd had ik een werktekening gemaakt van een stoel en die steeds verder bewerkt en aangepast. Het model dat ik uiteindelijk kreeg, bevalt mij eigenlijk wel goed. (hoewel....de pootjes kunnen misschien ook zelf gedraaid worden...???? of zo....) Flink gezaagd en geplakt en uiteindelijk had ik vier geraamtes. 

Er staan er nog een aantal uitgetekend maar die zitten nog aan een stukje, zeg maar.
 Omdat ik mijn bekledingstechniek wilde verbeteren keek ik eerst uitgebreid YouTube-filmpjes over dit onderwerp. Die Amerikanen slaan af en toe echt door in hun vakmanschap (af en toe was het echt lachen..) maar ik heb er zeker veel van geleerd.
Vol goede moed begonnen tussen alle verplichtingen door en op een gegeven moment werd het wel iets....

(het is merkwaardig hoe snel je programma volloopt als je niet hoeft te werken....mantelzorg, vrijwilligerswerk, uitvaart (orgel)spelen, sociale contacten, etc.)

Het werk vorderde ook niet snel omdat ik me steeds probeerde te herinneren hoe de echte vaklui dat deden, en, GRRRRRRR ik kreeg een echte zomergriep met longen-,oren- en holte-ellende. 

ZONDE van de vakantie, maar goed, de eerste stoel is nu af!!

Het is een muziekstoel geworden die heel goed past in de muziekkamer die in het grote huis zit.

Voor het eerst heb ik ook koordjes gemaakt van dezelfde stof en heb die tussen de delen verwerkt. Staat profi hoor!!

En zo staat-ie in de muziekkamer:

Een tijdje geleden al heb ik visitekaartjes laten maken met o.a. daarop de tekst : 

"Muziek en Miniaturen" 

nu kan ik dat met recht zeggen, ha ha.
(op naar de volgende) 

PS: zoek de fout: uitdaging voor muziekkenners!

He he eindelijk......!!

 Nou, dat heeft een tijd geduurd..... druk natuurlijk en het werk eiste mij behoorlijk op. Af en toe was ik wel eens even bezig met de mini maar niet echt veel
Wel maakte ik dit; een paspop van hout met bijbehorende zelfgedraaide poot. Heerlijk ontspannen een avondje vijlen en schuren, zittend op de bank met de tv aan als bewegende schemerlamp!

Deze paspop hoort echter wel tot de stam van de platborst-indianen; bij een volgend exemplaar zal ik cup c aanbrengen!

 -------------

Nadat we afgelopen zaterdag terugkwamen van vakantie in de Bourgogne viel dit weer wel heel erg tegen zeg....

van dit (Macon 21 juli j.l.)

naar dit (Westzaan, vandaag)

Maar, deze uitspraak heb ik al meer geciteerd: "Elk nadeel heb se voordeel", nu heb ik heerlijk de tijd om mijn log weer eens bij te werken en me bezig te houden met mijn hobby. Daar heb ik overigens nog vijf volle weken de tijd voor, heerlijk!

------------

Op mijn vakantieadres heb ik me heerlijk zitten uitleven met breipennen; een babypakje en sokjes, en handschoenen: ja, die echte met vijf vingers.......

Babypopje is 5 cm groot, het pakje 3,5 cm en de sokjes 5 mm; wat een Frans terras al niet vermag.(ik sla weer steil achterover van mijn eigen kunnen op dat gebied, ha ha ha)
Ook de handschoenen zijn maar 2 cm lang en 1 cm breed en/maar ik was (onder ons gezegd en gezwegen) dolblij toen ook het tweede exemplaar af was. Voorlopig maar weer wantjes op de pennen dan, met alleen maar een duim.

--------

Zo, ik heb weer een log-begin gemaakt en hoop weer wat regelmatiger een berichtje te schrijven.

TOT SNEL!!

Wat stampen wij hard he?

Afgelopen vrijdag maakt ik mijn hamer af, mijn tweede werkstuk in de houtbewerkingscursus. 
De bedoeling was bij dit werkstuk om de edele techniek van het schaven te leren. Ik schijf met opzet 'edel' want:  "dat is nog zo gemakkelijk niet", zoals de docent zei.
En inderdaad, ik stond hopeloos te hakken in het begin op mijn oefenplankje. Gelukkig werd dat later beter en mochten we beginnen met de steel van de hamer. Deze werd taps toelopend geschaafd (met een verloop van een centimeter aan beide kanten) en toen dat af was mochten wij aan de hamerkop beginnen.

 

oefenlatje, twee schaven, steel en kop

Vier stukken beukenhout werden resp. onder, aan weerszijden en bovenop de brede kant van de steel gelegd en toen IN-gelijmd; denk erom: niet geplakt, dat is vloeken in de kerk. 
Toen alles VER-lijmd was (zo heet het als het af is) moesten de zijkanten schuin gezaagd, de onderkant haaks en de bovenkant bol geschaafd worden volgens een vaststaande ronding. Daarna werd het geheel nog afgewerkt met een klein schaafje en een schaafstaal.

 

Ik heb mijn duim bij het fanatiek schaven, want natuurlijk deed ik dat, toch wat overbelast. Leermomentje.
Er volgde er nog een, want de steel bleek iets te hoog in de hamerkop te zitten. Ik moest er IETS afschaven.
Ja dus........ schaaf, schaaf, schaaf........(fanatiek dus):  steel was te smal geworden en zakte door de kop heen...ARGHHHH Gelukkig is er fineer in de wereld en met behulp daarvan kon het probleem worden opgelost.

De leraar zei troostend dat iedereen zoiets een keer overkwam. Oke, nog 54 dagdelen te gaan; ik hoop dat het hierbij blijft.....
 
Zaterdag heb ik de hele middag besteed aan het maken van een hamer 1:12 met behulp van dezelfde technieken en ook met een losse steel. 
Lastig, maar het lukte, met lindenhout van 2 mm. Wel even iets anders.

Volgende week ga ik beginnen met een timmermansbankje. Een echt meubeltje dus. Nou ik ben benieuwd!!!

De muis en de olifant lopen samen, duidelijk hoorbaar, over een houten bruggetje.

"Wat stampen wij hard he?", zegt de muis.

af...

... en een minuut voor het eind van de les was hij af en sloot-ie!!

Kleintje er bovenop.

Ik ben blait!!!

knutselmiddag

Gisterenmiddag hadden wij met ons knutselgroepje een bijeenkomst gepland. Jammer was het dat de helft door ziekte moest afhaken, maar verheugend was het dat de twee overgeblevenen dan de lekkere dingen mochten opeten.... niet goed maar wel lekker!!!
Vriendin Nienke en ik bleven over en wij maakten bloemen.
Nienke iets heel ingewikkelds met blauwe blaadjes van twee mm en ik maakte maar weer eens hortensia's. Dit alvast voor mijn veranda, het jaarproject van de OLMC.

Het licht, zo 's morgens vroeg was slecht, vandaar een foto op het aanrecht

Hier komt de bak waarschijnlijk terecht.

Ook hier is het licht nog slecht maar je ziet dat hij  wel goed past daar.

Zo, en nu genoeg gehobbyd. Het is maandag en weer flink aan het werk. Het wordt druk deze week.

Duivelsknoop in pp-formaat.

Hoezo fanatiek???? De hele middag ben ik bezig geweest om mijn werkstukje in 1:12 na te maken. Overigens liet ik redelijk snel het 1:12-idee varen;" 't ken te gek ook" zoals de Zaankanters zeggen.
Nee, dat was echt te klein en ik heb daarom gekozen voor 1:6.
Ook nog acceptabel op de poppenhuistafel...

De stukjes: 15 mm x 5mm x 5mm. Netjes ingezaagd en uitgehakt. Ik wil wel op den duur dunne beiteltjes want ik was nu, zeker voor de gecompliceerde deeltjes, verplicht om vijltjes te gebruiken.
Er moet nog even vijl-fine-tuning overheen maar hij past in ieder geval!!!

Hele knoop:

Als de grote af is zet ik een foto van de grote naast de kleine op mijn blog.

YESSS!!

cursus houtbewerken en meubelmaken.

Zoals ik in mijn vorige blogje schreef doe ik op het ogenblik een cursus/opleiding houtbewerken en meubelmaken. Omdat ik 1 september j.l. voor (weer) een gedeelte ontslagen ben na 35 jaar trouwe dienst, kreeg ik de beschikking over een mobiliteitsbudget: een budget, bedoeld voor het volgen van een nieuwe opleiding, om gemakkelijker van werk naar werk te kunnen komen. (HUHH 59 jaar........) Maar wie weet.... in ieder geval is dit een toppe opleiding waar ik zeker iets aan heb.
Nu loop ik al even mee in de poppenhuis-houtwereld en heb al het een en ander aan meubeltjes gemaakt, maar volgens kenners hier in huis maak ik daarbij gebruik van verbindingen die niet kunnen en van hemelbouten, dus aan mij de uitdaging om degelijke en goede constructies te leren.
Vorige week ben ik begonnen met de eerste module van het eerste leerjaar (= 10 keer) en daarna komen er nog zes..... ik verheug mij!!!

Dit is de lesruimte. Die door de zon verlichte plek was gisteren de mijne; ik werd blijkbaar verwacht, ha ha. Het is een ruime werkplaats met een indrukwekkende hoeveelheid gereedschappen netjes op een rij aan de muur. Voorts grote afkortzagen, een lintzaag en een gatenmaker(?) voor pen/gatverbindingen. Leer ik nog.... Verder nog in de echte werkplaats o.m.een echte vandiktebank. RESPECT!!!! Dat is nog eens iets anders dan die Proxxonbankjes
Vorige week begonnen we, na de rondleiding, met het leren vasthouden van een zaag en: leren zagen in een klein balkje.

 Let op die vinger; die moet zo langs de zaag worden gelegd, en, "laat de zaag het werk doen!!"

Vooral ook duwen en niet trekken, kortom, ik kon er NIETS van. Vorige week heb ik dus voornamelijk gezaagd in voorgetrokken streepjes. Wel een voordeel was dat ik al recht kon zagen dus de zaagsneden liepen goed recht naar beneden. 

(docent: "Paula, wat ben je nou allemaal aan het doen, zo word je doodmoe..." "rustig duwen")

Wat had ik een spierpijn!

Hier even een voorbeeld van mijn EM-speelgoedzaagje en de echte zaag. Ik heb nu ook geleerd dat de tanden van een standaardzaag naar voren staan en dat je het beste resultaat bereikt als je duwt.

De tanden van een EM-zaagje echter staan naar achteren gericht en dat maakt dat deze valt in de categorie Japanse trekzaag.  Dat je het effe weet...

Gisteren was ik bezig met het maken van een z.g. duivelsknoop. Dit is een houtpuzzel die maar op een manier in elkaar kan. Deze dus:

Vorige week al was ik begonnen met het aftekenen van de stukken hout die moesten worden weggehaald, en het inzagen ervan. Gisteren ging ik hiermee verder en mocht toen ook gaan uithakken met de beitel.
Echt, wat is dat leuk! Blaar op mijn rechterhand maar fanatiek met die beitel........

Dit is mijn resultaat tot nu toe:

Twee stuks ingezaagd en uitgehakt, drie stuks ingezaagd en klaar om te worden uitgehakt.
Veel te snel was het half vijf.

Volgende week verder !!!

vandaag ga ik proberen dit 1:12 na te maken; ik heb de maten al verkleind.

mijn setje is af

Vorige week maakte ik bij de tafel nog twee stoelen en dat bracht het aantal stoelen op vier.
Jammer was het dat ik niet direct kon doorgaan; de tweede keer flinke griep stak een flinke spaak in het bekledingswiel (een raad: neem NOOIT een griepprik, het helpt toch niet... hij deed dit jaar niet eens zeer;  ik had toen al lont moeten ruiken..) maar gelukkig had ik gisteren, tussen het hoesten door, de tijd om het af te maken.

TARA!!!!

Het biedermeier setje: 

Een foto van het setje op de eettafel met op de achtergrond de leuning van de 1:1 stoel

 Tafel en stoel in de (nog niet affe) woonkamer van mijn grote villa.

Blijkbaar heb ik een constante kleurensmaak want de kleuren van het indertijd door mij bedachte en geborduurde tapijt komen precies overeen met de stoelbekleding. How can???

Even tot zover. Ik ga nu naar de hout- en meubelmakersopleiding waar ik sinds kort op zit. (mobiliteitsbudget.)

Voor een verslag daarover straks meer.

dag stoel naast de tafel

Bij mijn tafel heb ik afgelopen dagen twee stoelen gemaakt en deze naast de tafel (voorlopig) in de vitrinekast gezet. Vanmorgen liep ik daar langs en moest toen aan deze regel denken: een zin uit een gedicht van de DADA-schrijver Paul van Ostaijen.

Stoelen zijn uit hetzelfde hout gesneden, eh...gezaagd als de tafel, namelijk uit sigarenkistjeshout en volgens een kenner is dit cederhout. Ja, het ruikt wel zo.........alsof je zit te roken onder een dennenboom...... maar in ieder geval krijgt het bij het lakken een prachtige rood-bruine kleur!!

Ik had ergens nog een tekening van zo'n soort stoeltje en ging daarmee welgemoed aan het werk, maar om een lang verhaal kort te maken bleken alleen voor- en achterpoten redelijk geschikt, de rest bleek buiten verhouding.

Het stoeltje is dus weer eens een Maggi-produkt geworden: een beetje van mezelf en een beetje van  de tekening. Het was trouwens nog een heel gepruts en gemeet om er een beetje redelijk ogend stoeltje van te maken; een echte uitdaging!

 Als uitgangs'model'' nam ik onze eetkamerstoel

De latjes van de rugleuning echter heb ik iets vereenvoudigd. Die gebogen latjes is een klus voor  stoel-maak-veteranen, en dus voor een volgende keer....

Tsja, en dan nu de bekleding. Op de originele stoel zit trijp uit lang vervlogen jaren maar ik denk dat ik iets kleurigers wil. (eerst nog twee stoelen)

Wordt vervolgd!

lekker bezig

Een zeker soort fanatisme heeft mij (even?) aangepakt en ik ben weer heerlijk aan het knutselen geweest.
Deze keer met mijn in oktober al op de beurs verworven figuurzaag. Deze was nog nooit gebruikt vanwege het simpele feit dat beneden in de blauwe kamer alles echt VOL was en zaagje boven wachtte op de verhuizing.

Maar nu mocht-ie!!

Op de site van minis by Kris zag ik een leuke tafel staan. De blogschrijfster wilde dat deze tafel van 'cardboard' werd gemaakt, maar dat wilde ik niet, ik wilde hout, want zaagje.

Mijn tevreden rokers staan altijd garant voor een zekere hoeveelheid sigarenkistjes van een goed merk

en ik kon dus uit een ruime voorraad putten.
Van twee kistjes gebruikte ik de bodem en van een bovendien ook nog het deksel.
Tekening van de poten uitgeprint, op het hout geplakt en het avontuur tegemoet!
Mijn P. werd van achter zijn computer opgeschrikt door een onbekend geratel (zaagjegeluid dus) en kwam haastig aangesneld met de vraag of alles nog wel goed met me ging. Met een veelzeggend gebaar wees ik naar de inmiddels uitgezaagde poten. Het leukste is nu natuurlijk om te schrijven dat er een blik van ontzag in zijn ogen kwam, maar helaas......hij liep zonder direkt commentaar weg, iets in zichzelf mompelend over geluidsoverlast. Of zoiets....
De rest van de dag/ avond werd besteed aan het schuren en vijlen van de poten, (jahaa, op de bank voor de tv) zodat ze er een beetje ronder en echter uitzagen.

 Linkse foto is voor het schuren, de rechtse  daarna, en dit was het moment dat ik spijt kreeg van mijn houtkeuze; het materiaal bleek voor dit soort werk zeer bros en brak voor je ogen. Gelukkig voor mij brak het op een gelukkig punt zodat de schade redelijk onzichtbaar hersteld kon worden.
Het hele project beschouwde ik vanaf dat moment als een leerervaring en experiment. Helpt reuze om je humeur op peil te houden.
Vandaag was het tijd voor de assemblage, het tafelblad en de 'rok'rand. Het zagen verliep vrij voorspoedig, maar net toen ik dacht: " eitje, dat zagen!", brak het zaagje.  HUHHHHH!!!!
Met gemaakte kalmte zette ik het apparaat af en bekeek de schade eens. Tevens probeerde ik mij te herinneren waar ik de gebruiksaanwijzing, (en de zaagjes), ook al weer heel goed opgeborgen had, maar de papieren van alle knutselapparaten lagen netjes bij elkaar, behalve.........
Gelukkig had mijn Compu-P bliksemsnel de gebruiksaanwijzing gevonden op internet en tevens uitgeprint. Tezamen met mijn herinnering kwam ik daarmee een heel eind en wist met behulp van fig. 6  en schroefsleutel 3 van fig.1, knopje 2 en 3 zodanig te manouvreren dat kapot zaagje eruit en nieuw zaagje (gevonden! zat in een vakje op z'n rug) erin zat. Knappe meid!!
Iets bleef echter aan mij knagen, en wel de waarschuwing en het strikte verbod om knopje 4 vast te draaien. Nu was ik helemaal niet aan knopje 4 geweest, maar wat te doen als dit fataal bleek....?
Uitgebreid nam ik mijn handelingen met mijn persoonlijke stuurman (en internet natuurlijk) nog eens door waarbij er kansberekeningen van het eventueel fout gaan vanwege knopje 4 op los werden gelaten.
Pas nadat die onder de 5 % kwamen besloot ik maar terug te gaan naar de plaats van handeling en met doodsverachting gewoon het zaagje te starten.
Zo ver mogelijk ging ik van het apparaat afzitten, met gestrekte arm en afgewend hoofd drukte ik de knop in en..........................
Een vrolijk gesnor klonk mij tegemoet!!! Het zat goed met knopje 4 !!!
Dit had een uur(!!) gekost. Maar ik was wel weer een ervaring rijker.

En een tafel

Ja, drie foto's. Ik had moeite om een goede foto te maken met het licht dat er nog was, dus een in de vitrinekast-met licht, een midden in de kamer  en een voor het raam.

Volgende project is bijpassende stoelen. Ik weet nog niet wat voor hout ik daarvoor neem....maar het zaagje is nu een eitje!