overhemdmatras

Bijna elke week komt mijn broer bij ons eten. Vorig jaar was dat, naast gewoon gezellig ook pure noodzaak. Hij had namelijk geen internet in zijn tijdelijke huis en omdat hij regelmatig electronisch verslag moet doen van zijn werkactiviteiten, deed hij dat bij ons.
Nu was er in die dagen bij de OLMC een workshop matras maken aangekondigd en naarstig speurde ik naar geschikte stof daarvoor. Die vond ik, en wel in de vorm van overhemd van broer. Hebberigheid verscheen in mijn ogen en elke keer dat hij kwam en dat overhemd aanhad vroeg ik of het al versleten was en oud, want als dokter moet je er altijd goed uitzien, niewaar?? Helaas, workshop werd gegeven en overhemd was nog steeds niet versleten, maar ik bleef hopen.

En ja! Gerechtigheid! 

Het goede viel mij toch toe want op mijn verjaardag, in november, kreeg ik een extra pakje van broer en schoonzus. Het bevatte het fel begeerde overhemd, gewassen en gestreken, maar ongeschikt voor verder gebruik; tijdens het wassen was er een post-it-briefje in het borstzakje blijven zitten en dat had zijn sporen nagelaten, zoals te zien is op de foto.

Tsja, en ook voor mij leek te gelden: als je het begeerde in je bezit hebt verlies je de belangstelling.

Maarrrr, het LEEK zo, het was anders.

Knutselvriendin Nienke had onlangs voor haar bed een matras gemaakt, helemaal met naald en draad.

Het was een prachtig matras geworden en zo-een wilden de anderen van de Knutso's ook wel.

Afgelopen zondag ging mijn overhemd er dan eindelijk aan en werd getransformeerd tot een prachtig matras, compleet met knopen.

Het was een behoorlijk werk, dat wel, alle randen met de hand omnaaien, maar daarentegen was er alle tijd voor een goed gesprek. Alle deelnemers gingen met een af matras naar huis (ik niet want ik was al thuis, ha ha ha)
Ik weet nog niet of ik 'm oud maak; misschien ga ik dat doen met een ander exemplaar. Maar die moet ik dan wel eerst maken.
Broer komt nog steeds iedere week, nu alleen voor de gezelligheid, maar een ieder begrijpt dat zijn overhemden blijvend op bruikbaarheid worden beoordeeld.....

Paula Ross

 Gisteren heb ik een workshop gevolgd van Loes Snoodijk, namelijk:  hoekkastje-met-geschilderd- tafereeltje maken.

Enig was het! De gastgeefster was Betty Slaats, van Avontuur in Miniatuur. Geweldige gastvrouw, lekkere koffie en thee, heerlijke lunch en het vermogen iedereen direkt op haar gemak te stellen..

De ochtend werd besteed aan het in elkaar zetten van de kast, zie foto's en de middag aan het schilderen van het landschapje.

 

Zo zag de kast er halverwege de ochtend uit. De bovenkast was reeds klaar en de onderkast moest nog voorzien worden van dwarslatten, voet en deur .

Dit was het resultaat van de ochtend. Kast in elkaar en voorzien van sleutel.

Na de lunch begon dan het echte werk, namelijk het maken van het met olieverf (!) geschilderde deurpaneeltje.(het ligt reeds voor het kastdeurtje, op de foto hierboven)

We moesten allemaal beginnen met het schilderen van de lucht. Deze kleur werd over het gehele paneeltje aangebracht en de bedoeling was dan dat je laag over laag de rest maakte. Na de lucht de onderkant, de horizon, en daarna steeds gedetailleerder.

Enige gelijkenis met de tv-schilderlessen van Bob Ross was er zeker; de highlights werden met wit gemaakt, terwijl het van Dijck-bruin ook niet geschuwd werd.

Zo hoorde ik mijzelf regelmatig zeggen: "Yesss,...... there......., make a highlight........., a little Vandijck-brown..... yessssss......  en dit alles op gepaste, kalme, fluistertoon......

Maarrrrr, op een gegeven ogenblik had ik dit; ik was STOMVERBAASD over mezelf: dat ik dit kon.....

 

 Geweldig vond ik het! 

De hele avond heeft het kastje voor me op het tafeltje gestaan in de kamer, en iedere keer keek ik weer even.........okee, kinderachtig, maar detsmie, zullen we maar zeggen.

Over twee weken is de olieverf droog en dan kan het geheel gevernist worden. Waarschijnlijk worden de kleuren dan iets dieper/helderder.

Hier zijn de andere kastjes . De meeste deelnemers deden het ook voor de eerste keer.

Mooi he?

En ja, de juf was ook trots op ons!!!