Volgers

maandag 16 oktober 2017

Hèhè eindelijk.....(he Wim?)

Dat is alweer een hele tijd geleden dat ik geblogd heb, evenals de Arnhem show waar ik voor het eerst gestaan heb met mijn stoeltjes en houten artikelen.
Wat een ervaring!!
Op vrijdag was ik er al (en op een ongeboren uur..... om 06.00 van huis gegaan en om 7.30 uur aankomen...) want ik had mij ingeschreven voor de workshop "Straatje van Vermeer", gegeven door Diana Meijboom.
De gehele dag vermaakte ik mij met het giga-klein naschilderen van Vermeers straatje, maarrrrr... aan  het eind van de middag had ik het zover dat ik kon zien wat het was. Tevens heb ik wat verbeteringen aangebracht die Vermeer toch had laten liggen.... (Ik ben al gevraagd door de restaurator van het Rijksmuseum. Zodra ik een gaatje kan maken in mijn agenda.......)
De onderste is dus door mij gemaakt....wat een verschil hè?

resultaat aan het eind van de middag
resultaat om half één
             Daarna was het tijd om de tafel in te richten die ik samen met vriendin Gaby had gehuurd.
Dat was best nog wel een klusje, meer werk dan we dachten maar uiteindelijk zag het er zó uit:
 
Even nog was er geharrewar over wel of niet twee stoelen achter een halve tafel, maar die 'uitdaging' werd snel getackeld; dan toch gewoon niet.....

En toen was het tijd voor het échte publiek!!!!
Tsja, en op deze manier verdrongen de mensen zich steeds voor onze tafel.
Er was veel echte belangstelling, maar ook wel eens gezeur, zoals iedereen die wel eens op een beurs gestaand heeft, kan beamen.
"Mevrouw, deze muziekstandaard is wel leuk maar hij is te hoog en niet in verhouding"
Ondanks mijn tgenwerpingen dat ik die precies op schaal  had gemaakt, hield de mevrouw vol: "Nee hoor, veel te hoog, en ik kan het weten want mijn dochter heeft trompet gespeeld"
Zelfs het onthullen van mijn echte beroep had geen overtuigingskracht voor de mevrouw en ze eiste dat de hoogte werd nagemeten. En inderdaad, het bleek toch precies op schaal!
"Nou, eh, ja, eh, maar ik heb toch liever een standaard met twee muziekbladen, dus deze is sowieso niet geschikt...."
Tsja, lus-je-nog-peultjes....!

Verder werden wij, en wat belangrijker is, onze koopwaar, vastgelegd voor het poppenhuisnageslacht, door de Dollshouse-fotografe én door de mevrouw van   1 Zu 12.
Aan de laatste deelde ik ook nog even en passant mede dat ik mijn, door haar gefotografeerde chaise-longue bekleed had met een herendas, gekocht bij de kringloopwinkel. 
Vond ze leuk. 

Van het fotograferen van een aantal van mijn stoeltjes heb ik ook weer een foto gemaakt. Leuk hoor, deze heeft ook al op Facebook gestaan.

 De zondag liep niet over van drukte, zeg maar....onze buurvrouw Diana Meijboom had het op een gegeven moment in de middag ook niet meer zo druk, evenmin als onze Franse achterbuurvrouw Catherine Ferouelle.
Gezellig hebben we toen met z'n drieën canons zitten zingen; 
♪♪♫♪ Le coq est mort, Frère Jacques en, het schone lied van Au Claire de la Lune ♫♫♪
We hadden redelijk veel bekijks, vooral van Duitse zijde.... (volgende keer lok ik de mensen zingend als een Sirene naar mijn koopwaar...)
Kijk, en zo heb ik toch weer een geheel nieuw element in de Arnhemshow gebracht: "Zingen met Standhouders"

Volgende keer doen we een flashmob!!!
Het was leuk om mee te maken!

dinsdag 28 februari 2017

schildersezel

Afgelopen zaterdag volgde ik de workshop "schildersezel"van Bert Aarts.
's Middags gaf hij een kleine lezing over de impressionist Claude Monet en zijn manier van schilderen, die wij vervolgens 1:12 mochten imiteren aan de hand van een bestaand schilderij:  "Regatta"
Dat is nog niet zo makkelijk; in eerste instantie werd het één grote kledderpartij bij mij, maar het droogde uiteindelijk toch nog wel aardig op. 
Ik vond het geweldig om te doen!!

Dit is het resultaat:


Volgende keer de kwasten en de tubes!

vrijdag 6 januari 2017

foute kersttrui



Op de weblog van mijn OLMC-clubgenote Helma (klik) zag ik een fantastisch mooi gebreide trui; dit patroon werd door 'Buttercupminiatures' in 24 Advent-afleveringen gepubliceerd, las ik. Helma breide elke dag een stukje en vlak voor kerst meldde zij dat de trui af was. En toen ik m af zag wist ik dat ik die trui ook wilde breien en heb toen vervolgens het patroon hiervan in 24 delen zitten kopiëren en plakken.
ANDERHALF UUR later was ik daarmee klaar en kon ik beginnen aan de klus.

Oudejaarsavond was het zover: met de leesbril op de neus en de Toppers op het netvlies en gehoorskanalen (geef mij maar Bach, maar ja, dat is niet echt brei-opzwepend....) breide ik mijn eerste kerstboompjes en ging daar, na een gehaaste slok champagne om twaalf uur, ("........ja ja, voor jou hetzelfde....") weer lustig mee door.
Nieuwjaarsdag was zeer rustig  hier in huis zodat ik aan mijn truiconto nog een mouw en een voorpand kon toevoegen: 'Three down, one to go' 
"Wat was ik toch goed", vond ik, en breide maandag met het grootste gemak de tweede mouw waardoor het aantal apart te breien panden op vier kwam en ik met de ronde pas kon beginnen. In gedachten had ik  het handwerkje maandagavond af; wat zou ik opscheppen op mijn weblog!!!!
 JÁÁÁÁÁ !!!!
"Hoogmoed komt voor de val, Doeven!" 
De vier trui-delen moesten van het patroon in een vaste volgorde, én allemaal in dezelfde brei-richting op één  pen gezet worden, te eindigen met de laatst gebreide mouw. En natuurlijk zaten de onderdelen heel anders op mijn pen omdat ik ervan overtuigd was dat je je niet aan de volgorde van patroonmevrouw hoefde te houden........
Op de foto, op het witte blaadje onder de trui-onderdelen staat de gewenste volgorde, maar de naakte waarheid zie je hier in rood gebreid; nummer 1 als achterste, vlak bij de knop van de breipen: onwrikbaar vast dus, nummer 4 met de averechtse kant op de pen en nummer 2 gewoon helemaal op een foute plaats. Nummer 3 stond weliswaar op een knoploze pen maar moest sowieso worden omgedraaid wilde het allemaal gaan kloppen.
Een HALVE MIDDAG  later vond ik mezelf schaterend terug op de bank: blond blijft blond!!!; het leek het radioprogramma van Willy Walden "Draaien  Maar" wel..... maar tegen de tijd dat ik aanstalten moest gaan maken om de piepers te gaan ontmantelen stonden de onderdelen uiteindelijk in de goed volgorde op één pen.  Daar had ik VIJF breipennen voor nodig gehad!!!
 Omdat ik de volgende dinsdagochtend naar mijn quiltclubje ging (waar je ook mag breien) zat ik 's morgens om kwart voor acht al vijf pennen van ieder 120 steken te door te jassen teneinde in clubtijd toch leuk met het inbreien van kerstboompjes te kunnen beginnen.
Nu had ik buiten de waard(e) van breicrack gerekend, die mij geduldig voordeed hoe ik de niet-gebruikte draad kon meebreien.
Zij deed mij dat heel goed voor maar, zoals gezegd, blond blijft blond en in twee-en-een-half uur deed ik  drie pennen met, zag ik thuis, daarin ook nog twee gevallen steken en drie draden die vóór- in plaats van achterlangs waren ingebreid. En maar lachen......
Thuisgekomen hing ik mijn jas op de kapstok en bree door tot het af was... dan maar foute techniek..... 
De dagen daarna had ik nodig om 10.000 draadjes af te hechten en de trui af te maken en vandaag:
6 januari
Driekoningen
Is -ie dus af. 


HO HO HO!!!!!
 TROTS!!!