Volgers

maandag 16 oktober 2017

Hèhè eindelijk.....(he Wim?)

Dat is alweer een hele tijd geleden dat ik geblogd heb, evenals de Arnhem show waar ik voor het eerst gestaan heb met mijn stoeltjes en houten artikelen.
Wat een ervaring!!
Op vrijdag was ik er al (en op een ongeboren uur..... om 06.00 van huis gegaan en om 7.30 uur aankomen...) want ik had mij ingeschreven voor de workshop "Straatje van Vermeer", gegeven door Diana Meijboom.
De gehele dag vermaakte ik mij met het giga-klein naschilderen van Vermeers straatje, maarrrrr... aan  het eind van de middag had ik het zover dat ik kon zien wat het was. Tevens heb ik wat verbeteringen aangebracht die Vermeer toch had laten liggen.... (Ik ben al gevraagd door de restaurator van het Rijksmuseum. Zodra ik een gaatje kan maken in mijn agenda.......)
De onderste is dus door mij gemaakt....wat een verschil hè?

resultaat aan het eind van de middag
resultaat om half één
             Daarna was het tijd om de tafel in te richten die ik samen met vriendin Gaby had gehuurd.
Dat was best nog wel een klusje, meer werk dan we dachten maar uiteindelijk zag het er zó uit:
 
Even nog was er geharrewar over wel of niet twee stoelen achter een halve tafel, maar die 'uitdaging' werd snel getackeld; dan toch gewoon niet.....

En toen was het tijd voor het échte publiek!!!!
Tsja, en op deze manier verdrongen de mensen zich steeds voor onze tafel.
Er was veel echte belangstelling, maar ook wel eens gezeur, zoals iedereen die wel eens op een beurs gestaand heeft, kan beamen.
"Mevrouw, deze muziekstandaard is wel leuk maar hij is te hoog en niet in verhouding"
Ondanks mijn tgenwerpingen dat ik die precies op schaal  had gemaakt, hield de mevrouw vol: "Nee hoor, veel te hoog, en ik kan het weten want mijn dochter heeft trompet gespeeld"
Zelfs het onthullen van mijn echte beroep had geen overtuigingskracht voor de mevrouw en ze eiste dat de hoogte werd nagemeten. En inderdaad, het bleek toch precies op schaal!
"Nou, eh, ja, eh, maar ik heb toch liever een standaard met twee muziekbladen, dus deze is sowieso niet geschikt...."
Tsja, lus-je-nog-peultjes....!

Verder werden wij, en wat belangrijker is, onze koopwaar, vastgelegd voor het poppenhuisnageslacht, door de Dollshouse-fotografe én door de mevrouw van   1 Zu 12.
Aan de laatste deelde ik ook nog even en passant mede dat ik mijn, door haar gefotografeerde chaise-longue bekleed had met een herendas, gekocht bij de kringloopwinkel. 
Vond ze leuk. 

Van het fotograferen van een aantal van mijn stoeltjes heb ik ook weer een foto gemaakt. Leuk hoor, deze heeft ook al op Facebook gestaan.

 De zondag liep niet over van drukte, zeg maar....onze buurvrouw Diana Meijboom had het op een gegeven moment in de middag ook niet meer zo druk, evenmin als onze Franse achterbuurvrouw Catherine Ferouelle.
Gezellig hebben we toen met z'n drieën canons zitten zingen; 
♪♪♫♪ Le coq est mort, Frère Jacques en, het schone lied van Au Claire de la Lune ♫♫♪
We hadden redelijk veel bekijks, vooral van Duitse zijde.... (volgende keer lok ik de mensen zingend als een Sirene naar mijn koopwaar...)
Kijk, en zo heb ik toch weer een geheel nieuw element in de Arnhemshow gebracht: "Zingen met Standhouders"

Volgende keer doen we een flashmob!!!
Het was leuk om mee te maken!

3 opmerkingen:

  1. Your sales table looks very well organized. I know just how much work it is when you are selling at a show and so I applaud your efforts, especially the way you handled your difficult customer- you keep calm and sing along! ;D

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha Paula, jij ook weer terug in de blogwereld ;)?! Ja, wat een ervaring hè? Ik ben blij voor jou dat je het naar je zin hebt gehad op de show en dat de mevrouw van 1 zu 12 met camera jou gevonden heeft!
    Wat dat zingen betreft: het ging vast niet al te hard, want ik stond een paar meter van jullie vandaan en ik heb écht niets gehoord, hihihi, volgende keer iets harder graag ;O! Kunnen we allemaal meezingen.
    En ja, je hebt mensen met opmerkingen en......mensen met opmerkingen, ach, ze zullen er altijd zijn, denk ik dan maar zo.
    Het was leuk dat ik toch nog even bij jouw tafel kon komen, zij het kort.
    Groetjes, Ilona

    BeantwoordenVerwijderen