Swap uit Nieuw Zeeland

Ik ben helemaal in mijn knollentuin; ik heb van Frederica een GE-WEL-DI-G MOOI pakketje opgestuurd gekregen.
Het was zoveel dat ik er een heel kastje mee kon vullen voor de foto:

Dit is een overzichtsfoto van alle dingen die Frederica mij stuurde \

(de stoel rechts is van mij; staat daar alleen om de sjaal en muts te tonen)

 Mijn Photoshop-programma gaf helaas net de geest voordat ik dit logje maakte. Dat is de reden dat de foto's niet helemaal goed tot zijn recht komen.

 Prachtige parasol en schortje; schort is helemaal klaar om op te hangen in mijn kuntriekeuken.

De kookboeken, echt leuk, horen daar natuurlijk in de keukenkast. 

Prachtig wastafeltje met een brocante kleedje erop.

Tevens een prachtig koffertje en een kan voor erop.

krukje voor erbij en wellicht voor bij de wastafel. Kaarsen en kerstkrans voor het romi-effect in deze dagen. Daarboven een mooi krijtbord voor buiten, of voor afspraken.  Of voor aanbiedingen, nou, zoiets..

en , natuurlijk, prachtig, prachtig!!!! een Frederica-vestje met bijpassende sjaal en muts.

enorm bedankt!!!!

blij!!

hobbelpaard en loopauto

Het kan niet op!!!! Gisteren heb ik alweer een workshop gevolgd, nu bij Bert Aarts, waarbij we weer gastvrij werden ontvangen door Betty Slaats van Avontuur in Miniatuur.
Ik maakte daar een loopauto, een kopie van een 30er-jaren model, en een hobbelpaard. En niks voorgezaagde stukjes in het pakketje, alles moest zelf gezaagd worden.
Afgezien van het feit dat ik nu een hele lamme linkerarm heb en straks nog een orgelbeurt moet vervullen, vond ik dat fantastisch! zo maak je inderdaad je hele werkstukje zelf en leer je daarvan.

Hier de halverwege en het eindresultaat

 Na het uitzagen van het voorbeeld sneed ik (volgens instructie) eerst de hoekige kanten weg en maakte een inkeping bij de benen. Vervolgens kon je losgaan met schuurpapier, klein vijltje en meer van dit soort modelleerartikelen om een paardmodelletje te krijgen. Ik zit niet zo in dat soort dieren dus dat was best wel een klus; het was goed dat er op een gegeven moment geluncht werd anders had ik nu nog zitten schuren. (ik verheug me nu al op de lange winteravonden op de bank met een paardje en een vijltje in mijn hand.......) Na het uitzagen van de hobbelbeugels (of hoe heet zoiets eigenlijk) en het aanbrengen van verf, manen, zadeltje en stijgbeugels (ja, ook zelf gebogen!!) kreeg ik uiteindelijk dit exemplaar. 

Hij is nog blind maar desondanks kannie geen schade doen, ha ha ha

Ook gaat-ie nog een keer naar de kapper; hij heeft nu namelijk nog een paardvreemd kapsel; namelijk een hanekam.

Vervolgens begonnen we met de loopauto. Ook hiervoor moest alles zelf worden uitgezaagd. Ook de wielen, die, na zorgvuldig uitzagen, vervolgens (dat was de bedoeling tenminste) rond geschuurd moesten worden. Wat is dat moeilijk!!! Ze zijn uiteindelijk toch redelijk rond geworden maar ik zou ze niet graag onder mijn eigen auto hebben; zielig voor de schokbrekers ha ha ha.

Gek genoeg was het gemakkelijker om deze auto te maken dan het paardje; okee, de wielen waren wat lastig, maar verder was het een kwestie van nauwkeurig uitzagen en in elkaar zetten.

En dit is de auto geworden! Het stuur kan echt draaien en de wielen rijden gewoon!

Het was weer een geweldige dag!!

Tsja.........

......waar moet ik nu beginnen? Al zo lang niet geschreven en al zoveel gedaan.........
Dat ik aan mijn zesduizenddriehonderdachtendertigste stoel ben begonnen?

Of aan mijn tweehonderdveertigste kastje....

of dat ik een trumeau heb gemaakt bij David Iriarte?

Ook ben ik in de herfstvakantie naar Parijs geweest en ben daar in de poppenhuiswinkel in de Passage de Jouffroy, La Boite a Joujoux , geweest.

Ik heb daar hele leuke flesjes en een 'bombe'commode gekocht

die ik gelijk al weer gerenoveerd heb; de onderregel was er scheef ingeplakt zodat de laden scheef  hingen. Met grof geweld heb ik de onderregel eruit gebroken en er, deze keer recht, weer ingeplakt; nu zit het goed.
En nu vraag jij je natuurlijk af: waarom koop je die dan?
Dat kan ik uitleggen:
ten eerste: ik merkte het pas vele metrostations later
ten tweede: het was er heel klein, propvol en heel warm
(leeftijd? welnee!)
ten derde: dan zou ik helemaal terug moeten en dan vragen om een autre en daar had ik geen zin in
ten vierde: ik ben een laffe jakhals (werkelijke reden) en dus moest ik oplossingsgericht werken
En dat is gelukt!

Verder ben ik ook nog naar de OLMC-ontmoetingsdag geweest.
Het was knotsgezellig en heb heel leuk met iedereen gepraat. Ook kreeg ik van iedereen hele leuke cadeautjes/workshopjes (die appel is trouwens van mijzelf) Het workshopje dat ik zelf gaf viel volgens mij goed in de smaak en ik heb al verschillende foto's van een affe vogel gezien!

 Ook heb ik op die dag een flessenrek (op de foto met de Parijse flesjes) en een fietsenrek gekocht van Karin. Wat is die vrouw toch ontzettend goed! Helemaal heel klein gesoldeerd, geweldig gewoon!

 En, als laatste, ik heb in Apeldoorn een workshop van David Iriarte gevolgd. Mijn Pieter moedigde me aan om mij in te schrijven (zelf durfde ik niet, kon het vast niet.....) Ik ben heel blij dat ik zijn raad heb opgevolgd; ik heb een geweldige dag gehad.

Het begon wat minder: mijn wekker ging een half uur te laat af (nog NOOIT gebeurd!!!!!) zodat ik een kwartier te laat in Apeldoorn arriveerde en moest heel hard werken om weer 'bij' te komen.

De rest van de dag was eigenlijk ook best wel hard aanpoten, maar wat heb ik veel geleerd en gedaan! Na een hele dag schuren, verven, plakken, marmeren, meten, in de was zetten en oud maken, dit alles trouw vertaald door Ingeborg Landers, (David spreekt uitsluitend spaans) had ik een werkelijk prachtige trumeau.

Nu weet natuurlijk iedereen wat een trumeau is. Nou, ik ook niet, maar nu wel: dat is een haltafeltje met daaronder een spiegel zodat je kunt kijken of je rok wel gelijk hangt en je schoenen gepoetst zijn

Dit is het gezamenlijke resultaat. De mijne is de derde van rechts

Nog even een grote foto (ik krijg 'm er niet goed op, sorry)

 Mooi he??? Ik ben trots!!!!!

That's all folkes!!!

ik vind het wel genoeg!