dag stoel naast de tafel

Bij mijn tafel heb ik afgelopen dagen twee stoelen gemaakt en deze naast de tafel (voorlopig) in de vitrinekast gezet. Vanmorgen liep ik daar langs en moest toen aan deze regel denken: een zin uit een gedicht van de DADA-schrijver Paul van Ostaijen.

Stoelen zijn uit hetzelfde hout gesneden, eh...gezaagd als de tafel, namelijk uit sigarenkistjeshout en volgens een kenner is dit cederhout. Ja, het ruikt wel zo.........alsof je zit te roken onder een dennenboom...... maar in ieder geval krijgt het bij het lakken een prachtige rood-bruine kleur!!

Ik had ergens nog een tekening van zo'n soort stoeltje en ging daarmee welgemoed aan het werk, maar om een lang verhaal kort te maken bleken alleen voor- en achterpoten redelijk geschikt, de rest bleek buiten verhouding.

Het stoeltje is dus weer eens een Maggi-produkt geworden: een beetje van mezelf en een beetje van  de tekening. Het was trouwens nog een heel gepruts en gemeet om er een beetje redelijk ogend stoeltje van te maken; een echte uitdaging!

 Als uitgangs'model'' nam ik onze eetkamerstoel

De latjes van de rugleuning echter heb ik iets vereenvoudigd. Die gebogen latjes is een klus voor  stoel-maak-veteranen, en dus voor een volgende keer....

Tsja, en dan nu de bekleding. Op de originele stoel zit trijp uit lang vervlogen jaren maar ik denk dat ik iets kleurigers wil. (eerst nog twee stoelen)

Wordt vervolgd!