lekker bezig

Een zeker soort fanatisme heeft mij (even?) aangepakt en ik ben weer heerlijk aan het knutselen geweest.
Deze keer met mijn in oktober al op de beurs verworven figuurzaag. Deze was nog nooit gebruikt vanwege het simpele feit dat beneden in de blauwe kamer alles echt VOL was en zaagje boven wachtte op de verhuizing.

Maar nu mocht-ie!!

Op de site van minis by Kris zag ik een leuke tafel staan. De blogschrijfster wilde dat deze tafel van 'cardboard' werd gemaakt, maar dat wilde ik niet, ik wilde hout, want zaagje.

Mijn tevreden rokers staan altijd garant voor een zekere hoeveelheid sigarenkistjes van een goed merk

en ik kon dus uit een ruime voorraad putten.
Van twee kistjes gebruikte ik de bodem en van een bovendien ook nog het deksel.
Tekening van de poten uitgeprint, op het hout geplakt en het avontuur tegemoet!
Mijn P. werd van achter zijn computer opgeschrikt door een onbekend geratel (zaagjegeluid dus) en kwam haastig aangesneld met de vraag of alles nog wel goed met me ging. Met een veelzeggend gebaar wees ik naar de inmiddels uitgezaagde poten. Het leukste is nu natuurlijk om te schrijven dat er een blik van ontzag in zijn ogen kwam, maar helaas......hij liep zonder direkt commentaar weg, iets in zichzelf mompelend over geluidsoverlast. Of zoiets....
De rest van de dag/ avond werd besteed aan het schuren en vijlen van de poten, (jahaa, op de bank voor de tv) zodat ze er een beetje ronder en echter uitzagen.

 Linkse foto is voor het schuren, de rechtse  daarna, en dit was het moment dat ik spijt kreeg van mijn houtkeuze; het materiaal bleek voor dit soort werk zeer bros en brak voor je ogen. Gelukkig voor mij brak het op een gelukkig punt zodat de schade redelijk onzichtbaar hersteld kon worden.
Het hele project beschouwde ik vanaf dat moment als een leerervaring en experiment. Helpt reuze om je humeur op peil te houden.
Vandaag was het tijd voor de assemblage, het tafelblad en de 'rok'rand. Het zagen verliep vrij voorspoedig, maar net toen ik dacht: " eitje, dat zagen!", brak het zaagje.  HUHHHHH!!!!
Met gemaakte kalmte zette ik het apparaat af en bekeek de schade eens. Tevens probeerde ik mij te herinneren waar ik de gebruiksaanwijzing, (en de zaagjes), ook al weer heel goed opgeborgen had, maar de papieren van alle knutselapparaten lagen netjes bij elkaar, behalve.........
Gelukkig had mijn Compu-P bliksemsnel de gebruiksaanwijzing gevonden op internet en tevens uitgeprint. Tezamen met mijn herinnering kwam ik daarmee een heel eind en wist met behulp van fig. 6  en schroefsleutel 3 van fig.1, knopje 2 en 3 zodanig te manouvreren dat kapot zaagje eruit en nieuw zaagje (gevonden! zat in een vakje op z'n rug) erin zat. Knappe meid!!
Iets bleef echter aan mij knagen, en wel de waarschuwing en het strikte verbod om knopje 4 vast te draaien. Nu was ik helemaal niet aan knopje 4 geweest, maar wat te doen als dit fataal bleek....?
Uitgebreid nam ik mijn handelingen met mijn persoonlijke stuurman (en internet natuurlijk) nog eens door waarbij er kansberekeningen van het eventueel fout gaan vanwege knopje 4 op los werden gelaten.
Pas nadat die onder de 5 % kwamen besloot ik maar terug te gaan naar de plaats van handeling en met doodsverachting gewoon het zaagje te starten.
Zo ver mogelijk ging ik van het apparaat afzitten, met gestrekte arm en afgewend hoofd drukte ik de knop in en..........................
Een vrolijk gesnor klonk mij tegemoet!!! Het zat goed met knopje 4 !!!
Dit had een uur(!!) gekost. Maar ik was wel weer een ervaring rijker.

En een tafel

Ja, drie foto's. Ik had moeite om een goede foto te maken met het licht dat er nog was, dus een in de vitrinekast-met licht, een midden in de kamer  en een voor het raam.

Volgende project is bijpassende stoelen. Ik weet nog niet wat voor hout ik daarvoor neem....maar het zaagje is nu een eitje!