lekker bezig

Een zeker soort fanatisme heeft mij (even?) aangepakt en ik ben weer heerlijk aan het knutselen geweest.
Deze keer met mijn in oktober al op de beurs verworven figuurzaag. Deze was nog nooit gebruikt vanwege het simpele feit dat beneden in de blauwe kamer alles echt VOL was en zaagje boven wachtte op de verhuizing.

Maar nu mocht-ie!!

Op de site van minis by Kris zag ik een leuke tafel staan. De blogschrijfster wilde dat deze tafel van 'cardboard' werd gemaakt, maar dat wilde ik niet, ik wilde hout, want zaagje.

Mijn tevreden rokers staan altijd garant voor een zekere hoeveelheid sigarenkistjes van een goed merk

en ik kon dus uit een ruime voorraad putten.
Van twee kistjes gebruikte ik de bodem en van een bovendien ook nog het deksel.
Tekening van de poten uitgeprint, op het hout geplakt en het avontuur tegemoet!
Mijn P. werd van achter zijn computer opgeschrikt door een onbekend geratel (zaagjegeluid dus) en kwam haastig aangesneld met de vraag of alles nog wel goed met me ging. Met een veelzeggend gebaar wees ik naar de inmiddels uitgezaagde poten. Het leukste is nu natuurlijk om te schrijven dat er een blik van ontzag in zijn ogen kwam, maar helaas......hij liep zonder direkt commentaar weg, iets in zichzelf mompelend over geluidsoverlast. Of zoiets....
De rest van de dag/ avond werd besteed aan het schuren en vijlen van de poten, (jahaa, op de bank voor de tv) zodat ze er een beetje ronder en echter uitzagen.

 Linkse foto is voor het schuren, de rechtse  daarna, en dit was het moment dat ik spijt kreeg van mijn houtkeuze; het materiaal bleek voor dit soort werk zeer bros en brak voor je ogen. Gelukkig voor mij brak het op een gelukkig punt zodat de schade redelijk onzichtbaar hersteld kon worden.
Het hele project beschouwde ik vanaf dat moment als een leerervaring en experiment. Helpt reuze om je humeur op peil te houden.
Vandaag was het tijd voor de assemblage, het tafelblad en de 'rok'rand. Het zagen verliep vrij voorspoedig, maar net toen ik dacht: " eitje, dat zagen!", brak het zaagje.  HUHHHHH!!!!
Met gemaakte kalmte zette ik het apparaat af en bekeek de schade eens. Tevens probeerde ik mij te herinneren waar ik de gebruiksaanwijzing, (en de zaagjes), ook al weer heel goed opgeborgen had, maar de papieren van alle knutselapparaten lagen netjes bij elkaar, behalve.........
Gelukkig had mijn Compu-P bliksemsnel de gebruiksaanwijzing gevonden op internet en tevens uitgeprint. Tezamen met mijn herinnering kwam ik daarmee een heel eind en wist met behulp van fig. 6  en schroefsleutel 3 van fig.1, knopje 2 en 3 zodanig te manouvreren dat kapot zaagje eruit en nieuw zaagje (gevonden! zat in een vakje op z'n rug) erin zat. Knappe meid!!
Iets bleef echter aan mij knagen, en wel de waarschuwing en het strikte verbod om knopje 4 vast te draaien. Nu was ik helemaal niet aan knopje 4 geweest, maar wat te doen als dit fataal bleek....?
Uitgebreid nam ik mijn handelingen met mijn persoonlijke stuurman (en internet natuurlijk) nog eens door waarbij er kansberekeningen van het eventueel fout gaan vanwege knopje 4 op los werden gelaten.
Pas nadat die onder de 5 % kwamen besloot ik maar terug te gaan naar de plaats van handeling en met doodsverachting gewoon het zaagje te starten.
Zo ver mogelijk ging ik van het apparaat afzitten, met gestrekte arm en afgewend hoofd drukte ik de knop in en..........................
Een vrolijk gesnor klonk mij tegemoet!!! Het zat goed met knopje 4 !!!
Dit had een uur(!!) gekost. Maar ik was wel weer een ervaring rijker.

En een tafel

Ja, drie foto's. Ik had moeite om een goede foto te maken met het licht dat er nog was, dus een in de vitrinekast-met licht, een midden in de kamer  en een voor het raam.

Volgende project is bijpassende stoelen. Ik weet nog niet wat voor hout ik daarvoor neem....maar het zaagje is nu een eitje!

eendje

Niet eentje, maar 75 blogs heb ik geplaatst!

En verder, daar gaat de titel dus eigenlijk over, heb ik een fietseendje gemaakt.

Deze keer heb ik het helemaal zelf bedacht, (stuurtechniek van paardje zie onder) de werktekening gemaakt en uitgevoerd. In vertrouwen kan ik mededelen dat het vanaf een bestaande werktekening veeeeeel gemakkelijker werken is.

 Eendje is 4,5 cm hoog en 4 cm breed.

Maarrrrr.. het is misschien gemakkelijk om van een werktekening te werken, het is wel veel leuker om het zelf uit te vinden.

 APETROTS!!!

♪♪♪ er........ staat....... een........ p....... ♪♪♪

Een vriendelijk medelid van de OLMC had onlangs een tweetal tijdschriften op de clubsite gezet en in een ervan, in de Dollhouse Miniatures,  trof ik gisteren een werkbeschrijving aan van een heel leuk fietspaardje. Omdat ik nog vrij was en een eerste daad wilde stellen in mijn nieuwe knutselkamer besloot ik dit te gaan maken.
Het bleek ingewikkelder dan ik in eerste instantie dacht; plakken, inzagen, boren, doorzagen, het kwam allemaal aan de orde, en dat was dan nog maar een onderdeeltje....
Ik heb echt HEERLIJK zitten knutselen, een hele dag, en ben ape-  ehhh, paardentrots op mijn paardje!!

Hij kan echt sturen!!

(Helaas lijkt het op de foto's alsof het zadel scheef zit maar dat is niet zo. Heb geen idee hoe dat komt en heb het bijna gemold toen ik het rechter wilde zetten....)

en ja hoor! het moet maar....

♪♪♪  ER.. STAAT.... EEN..... PAARD IN DE GANG........

♪♪♪ 

de laatste weken van 2014

.........Ik was echt op tijd begonnen, zeker omdat ik wist dat er een grote kamerverhuizing op de agenda stond..... toch niet gelukt.... maar wel BIJNA!!!!!

Ik ben heel blij met het resultaat tot nu toe, van mijn kerstkastje!

Het kastje is in de vorm van een ingepakt cadeau. Voor de openingen komt perspex.

Er komt nog wel het e.e.a. bij maar of dat binnenkort is: Ik ken mijzelf (ahum)

Het was weer een gekkenhuis, de laatste weken en ik kan geen "Midden in de Winternacht" meer horen! Veel instrumentalisten begeleid op orgel en piano, 4e Advent, Kerstavond, 1e Kerstdag en Onnozele Kinderen (=zondag na kerst) gespeeld, waarbij ik moet opmerken dat -vooral bij de laatste gelegenheid- de liederen uit mijn tenen moesten komen.

Daarnaast had ik afgesproken dat de (overbodige) piano uit de gang werd opgehaald, en, dat op 22 december de hulptroepen kwamen om mijn knutselkamer (ooit bedoeld als bibliotheek/muziek/eetkamer) weer te transformeren naar zijn oorspronkelijke bestemming, met dien verstande dat de hulptroepen gingen sjouwen en ik het transformatiewerk kreeg toebedeeld. Vanwege veel studeren en toch nog tegen beter weten in knutselen aan mijn kerstkastje, had ik echter niet echt het voorbereidende werk verricht dat men gewoonlijk bij verhuizingen pleegt te doen, dus kortom: het was nog een PUINBAK!!

Voor de behandeling:

Alle huizen moesten worden leeggehaald zodat ze naar boven konden worden vervoerd. 

Uhhhhh, tsja........ 

Ik heb wel eens eerder verhaald over mijn tevreden sigarenrokers die met een zekere regelmaat lege kistjes aan mij schenken. Nu roken zij sneller dan ik ze verzaag, zodat er inmiddels een flinke stapel stond en mijn onvolprezen echtgenoot op het idee kwam om deze als verhuiskisten te gebruiken. Geweldig!! Iedere kamer zijn eigen kistjes.
Ik zal eenieder verder de details besparen maar iedereen die wel eens verhuisd is weet dat er geen einde komt aan de troep. Wat er allemaal niet uit die kamer kwam, en dan was dit nog maar 1 ruimte...... (ik weet nu zeker dat ik voorlopig niet wil verhuizen)

Maarrrrr ...... dit was het resultaat!

Na de behandeling

Gelukkig kon de Victoriaanse villa niet door het trapgat zodat die beneden mocht blijven

YESSSS!!

En zo werd de blauwe kamer weer de blauwe kamer waar voor het eerst in 15 jaar (!) de kaarsenkroon weer brandde (deze was na de restauratie nooit meer opgehangen, vandaar)

Nu is iedereen natuurlijk blind-nieuwsgierig waar mijn knutseldomein nu is, ha ha..
Nou, dat is boven; ik moet de ruimte delen met de klop/schroefboormachine en de decoupeerzaag van mijn computerheld en work-a-holic. Okee, daar kan ik mee leven.
In de afgelopen dagen ben ik steeds bezig geweest met inruimen en aanpassen.....

....nog even die dozen (daar onder het raam) naar 't zolder en ik ben er helemaal klaar voor.
O ja, even een vraagje: kent iemand een Alpinist die bereid is om in deze kamer een lamp op te hangen? (Hoogte van de kamer ong. 4,5 meter) tot zo lang doe ik het met een gekregen booglamp...

Ook in het kader van nieuw verkregen ruimte wil ik nog even mijn kerstversiering met jullie delen.
Omdat de piano nu eindelijk weg was onder de trap, besloten we dat het leuk zou zijn om de kerstboom in de gang te zetten. Aangemoedigd door het idee om de gang extra leuk te versieren, kocht ik bij (mijn persoonlijke) hofleverancier ACTION een geweldige rendierkop, gemaakt van speelgoedbeest, en hing 'm op aan een deur in de gang, omkranst door een neppe-maar-toch-bijna-echte kerstkrans van IKEA. Mijn P vond dat geen goed idee, zeker niet als hij in het bijna-donker thuiskwam en alleen glanzende ogen 'm aankeken. Het deed hem denken aan zo'n Stephen Kingfilm.

Jammer maar helaas. Nu vechten de kinderen erom..

Inderdaad, veel stemmiger... maar zo saai.....

Dan maar leuke IKEA nep-boompjes in de kamer. Kan ik trouwens iedereen aanbevelen: stekker uit het stopcontact en op zolder. Valt niet uit ook!

Als laatste wil ik nog even mijn briljante vuurwerkfoto met jullie delen:

Jahaa, in de eenvoud ligt de kracht!!

Hiermee ga ik hoge ogen gooien bij de WorldPressPhoto Award  (NOT)

Met dit vuurwerkfimpje, genomen bij ons op het pad, wil ik jullie

EEN HEEL  SPETTEREND 2015

toewensen!