Wij leerden eerst hoe je het serviesje van fimo maakt: eerst heel dun uitgerolde fimo op een aantal malletjes doen, volgens instructie (!) en daarna netjes al het overtollig materiaal afsnijden.
Mevrouw Knoop bleek heel streng: handen wassen, niet vooruit werken, overdoen als het niet helemaal goed was, kortom, ze had haar klas goed onder de duim, ha ha !
Nadat de fimo netjes in de mallen zat ging het de oven in, en toen het gaar was mochten we oefenen met de gemaakte bordjes. Iedereen kreeg pen en inkt (voor het laatst op school gebruikt toen ik negen jaar was, dus een 'indoop-revival') en mochten los op de patroontjes en randjes
Na de lunch was het tijd voor het echte werk: het decoreren van een compleet servies (kant en klaar, tevoren gemaakt door mevrouw Knoop)
Eerst een patroontje zoeken. Het bleek moeilijk om iets te kiezen; er waren wel honderd voorbeelden. Een kleine greep hieruit:
Ik stortte mij in het Delftsblauw en maakte een fantasie, vrij naar de officiele patronen.
Het was keihard doorwerken aan het 28-delig servies en het advies om eerst op alle delen een klein stukje patroon te zetten en daarna pas te beginnen aan het volgende stukje, was heel slim (empirisch advies ) want zo kreeg je meer eenvormigheid in de decoratie. ("...en niet te lang zitten piemelen op een patroontje...")
Volgende stukje.
Toen alle patroontjes erop stonden moest het servies nog worden afgelakt en om te drogen werden de onderdelen op een stokje te drogen gezet. Ik ben altijd al goed geweest in het hoog houden van alle bordjes, ha ha ha
En dit was het eindresultaat om vijf uur 's middags.
Veertig minuten file op de terugweg deed me weer realiseren dat ik een gelukkig mens ben: ik hoef b.v. nooit voor mijn werk in de file te staan!
Ik was kei-kapot maar heb een hele leuke dag gehad, veel gelachen en veel geleerd. Dank aan mevrouw Knoop!
Staatsiefoto thuis
Wat heb ik toch een leuke hobby!!
(letters in Delftsblauw, ha ha)