pootjes en tafel

Ik kon het toch niet laten: eigenlijk was het vandaag werktijd maar ik heb vanmorgen stiekum pootjes zitten draaien. Gewoon kijken of ik het kon, en dan ook nog vier dezelfde!

En ja! het is gelukt, ze zijn (bijna) gelijk!!

Hier heb ik de draairesten er nog niet afgezaagd. Die lange einden verdwijnen voor een deel in de machine en worden zo klem gezet. In het andere eind zit alleen een pin om het hout vast te houden.

Zo van dichtbij zie je dat de afmetingen gelijk zijn. Ik heb er eerst een gedraaid en vervolgens de andere drie goed afgetekend.
Natuurlijk moest ik toen wel direkt doorgaan anders zou ik weer vergeten wat ik had gedaan ( want tsja, boven de vijftig.....korte-termijngeheugen.....)

Tussen de pootjes door heb ik even vier klassen lesgegeven en toen klipatieklop weer naar huis om van de pootjes een tafel te maken. Toen nog weer even op de muziekschool les gegeven en nu zit ik thuis het logje te maken. Je bent fanatiek of je bent het niet!! Ha ha ha

Nou, en dit is het geworden: 

TARAAAAAAAA!!!!

draaibankje

Voor mijn verjaardag heb ik een draaibankje gekregen. Eerst heb ik er een week naar gekeken, maar vandaag ben ik dan toch begonnen met een stuk hout, terzijde gestaan door mijn zeer kundige echtgenoot. Ooit heeft hij op de HTS draaien geleerd, en zo zie je maar, het komt toch eindelijk een keer van pas. (met computers hoef je dat niet namelijk...)
Zeer geduldig liet hij mij zien hoe je inspant, hoe je de beitels vasthoudt en onder welke hoek je die het beste tegen het hout kunt aanhouden.

En kijk! Met losse handen (figuurlijk dan he) ontstond er opeens een soort pootje!!

 Het stokje dat voor het draaibankje staat was het eerste probeersel. Daarop probeerde ik alle beitels uit, en wat voor soort inkeping daarmee gemaakt kon worden.

Deze is al wat meer pootje-achtig aan het worden dus binnenkort hier op het blog een tafel met zelfgedraaide pootjes.

Hinderlijk gewoon dat er deze week gewerkt moet worden, ha ha ha. Heb ik helemaal geen tijd voor........

vloeren

De laatste tijd ben ik behoorlijk fanatiek bezig met mijn grote huis. Onlangs heb ik weer een aantal vloeren gelegd, nu in de hal en in de muziekkamer.
Eerst wilde ik ook een planken vloer maken in de hal maar ben toch van idee veranderd (dat was ik namelijk al zes keer of zo, vandaar dat die vloer er nog steeds niet in lag) Hier op de foto lijkt het nog of ik een planken vloer wil maken; voor dit doel had ik drie Hajeniuskistjes (geweldig hout!!!) in puin gezaagd; in latjes van 1 centimeter.

Als je goed kijkt zie je Hajenius in de muziekkamer liggen en Amsterdam in de hal.

Het was maar goed dat ik toch besloot om de hal anders te doen, anders had ik zeker tekort latjes gehad want er gaat altijd meer op de vloer dan je denkt.....

Goed, en toen de halvloer.

Ik kreeg een lumineus idee (jaha, zoiets moet je altijd direkt honoreren anders is het weer weg......) en besloot met behulp van grote roerhoutjes een marmeren vloer te maken. Ook dat had nogal wat voeten in de aarde want ik kon ze A) nergens meer vinden en B) toen ik ze gevonden had waren het er niet genoeg.
Jahaaa, DRAMA!!!

Uiteindelijk vond ik er nog een paar in een afgelegen hoek. Goed, die waren weer krom, maar een hobby blijft een uitdaging, zeg ik altijd maar en je moet roeien met de roerhoutjes die je hebt!!

Eerst schilderde ik de houtjes wit, schoof ze aan elkaar, tamponeerde ze daarna met grijs en tekende er met wit, zwart en donkergrijs vage lijntjes op. Er zat meer verf op mijn handen dan op de vloer, maar dat kwam van het uitvegen en de finetuning. Uiteindelijk rolde ik er met de wonderroller (lachen he? die vrouwen op de beurs; honderd keer hetzelfde verhaal en al die latjes verven....) een laag vernis op, zette een knijper op mijn neus vanwege de lucht en wachtte tot het droog was. Hierboven zie je het resultaat.

En hierboven ook. Nadat de vernis droog was zaagde ik de latjes een voor een tot vierkante tegels en plakte ze volgens patroon in de hal. Ik was er kapot van!! Geweldig!! Goed gelukt!
                       
          Fijn als je je eigen hobby zo leuk vindt, ha ha ha

Van de vloer in de muziekkamer heb ik geen blote foto genomen, jammer genoeg. De kamer was al een beetje ingericht.

 

De boekenkast die ik in gedachten had voor deze kamer bleek 7 mm (!) te breed. Deze moest ik dus uit elkaar halen en overal 7 mm vanaf zagen. Maar nu past-ie prima en Strauss kan vanaf deze hoge plaats alles goed overzien!!

Nu nog vullen...... als iemand  boekjes over heeft....

♪♪♫♪♪♫

..            
      En als laatste: even een overzicht van de halkant tot nu toe:

O ja, de oplettende lezer heeft natuurlijk onmiddellijk de lamp van Ray Dinges gemist in de hal. Ter geruststelling van diegenen die hiervan niet meer kunnen slapen: hij komt weer terug en wordt dan definitief aangesloten.